ÖZEL ÇEKME HAKLARI
ÖZEL ÇEKME HAKLARI
(Dictionary of Economics) :
Uluslararası Para Fonu (IMF) tarafından, dünya likidite gereksinmesine cevap vermek üzere, otomatik bir çekme hakkı olarak oluşturulan ve karşılığı olmayan uluslararası bir likidite kaynağı. Ülkenelir böyle birhakka sahip olabilmesi için, IMF kotalarında olduğu gibi, IMFye herhangi bir konvertibil döviz, altın ya da ülkenin kendi ulusal parasını ödemeleri gerekmemektedir. Bir diğer deyişle, ülkeler kendilerine özel çekme hakkı (SDR) tahsisi yapılabilmesi için fona herhangi bir para ya da altın ödememektedir. Uluslararası Para Fonuna öyü olan ülkelerin SDR sistemine katılma hakları olmakla birlikte, katılmak zorunda değillerdir. SDR sistemini kabul eden ülkelerin bu sisteme ilişkin işlemleri IMFde bir SDR hesabı çılarak izlenir. Fon kararı ile karşılıksız olarak oluşturulan SDR altına dönüştürülememektedir. SDRnin değeri, üye ülkeler arasındaki ödemelerde bir ödeme aracı olarak kabul görmesinden doğan özel çekme hakları, sadece hükümetler arasında, merkez bankalarının birbirleri arasındaki işlemlerinde ya da hükümet ve merkez bankaları ile IMF arasındaki işlemlerde kullanılabilmektedir. Her ülkeye ne kadar SDR tahsis edilecği ülkenin IMFdeki kotasının nisbi büyüklüğüne göre belirlenir.SDRlerin hangi amaçlarla kullanılabileceği belirli hükümlere bağlıdrı. SDR fona üye ülkeler tarafından rezerv bileşimlerini değiştirmek amacıyla kullanılmamakta, ancak ödemeler dengesi gereksinimlerini karşılamak amacıyla SDRden yararlanılabilmektedir.
ÖZEL ÇEKME HAKLARI (SDR)
(Dictionary of Economics) :
Mevcut likidite ihtiyacının karşılanması amacıyla, Uluslararası Para Fonu (IMF) tarafından, otomatik bir çekme hakkı olarak yaratılan karşılıksız uluslararası bir likidite kaynağıdır. Ülkelerin özel çekme haklarına sahip olabilmeleri için, fona herhengi bir para veya altın yatırmaları şarttır.